Sen bizi gitti zannediyorsun ama biz gitmedik gidemeyiz zaten istesekte...Seninle gördük göreceklerimizi...Seninle doğduk, seninle büyüdük seninle ergen olduk seninle yaşlanıyorduk ki tam...Aldılar seni bizden...Ama biz gitmedik bilesin...
Gitmek için unutmak lazım.gitmek için terk etmek lazım...
UNUTMADIK TERK ETMEYECEĞİZ...
Sana ilk gelişimi hatırlarım...Ankaradan İstanbul'a sana ilk gelişimi...Sivas'da kurduğum hayallerin hepsi gerçek olacak o yol bitmemişdi bir türlü...Arkadaşların hepsi istiklal caddesine giderken gezmeye ben kapılarının açılışını beklemiştim..içeriye girdiğimde gözelrimden dökülen yaşları hatırlarım hala yaş 30 olmuşken her adın geçince aklıma gelir göz yaşlarım...Ordaydım sanki hep hiç çıkmamıştım dışarı.Koltuklarında yatmıştım, Koridorlarında gezinmiştim hayatım boyunca...
Sana gelişlerimizin hepsi kilometrelerce yol sonunda kavuşulan sevgili özlemindeydi. İçimizde ki heyacanı bastırabilmek için Votka-Vişne yaptırırdık yakınlarında ki marketten sonra dönerdik etrafında tavaf eder gibi hem de...Ağzımız da Taçzız Kral Metin Oktay nidalarıyla...
Senden gitmiyoruz kızma bize, senden gidebilmek mümkünmü hiç.
Acılarını unutabilir mi insan? 14 yıl şampiyon olamadığımız zamanki acılar unutulur mu hiç...
Umutlarını unutabilir mi insan? Milan maçının son dakikaları mesela?
Seviçlerini unutabilir mi insan ? UEFA kupasını mesela?Neden acaba dev ekran kurulmadı o gün neden SAMİYEN'den izlemeyemedik...Keşke olsaydı..Neyse "KEŞKE"denilecek gün değil...
Karmakarışık duygularını unutabilir mi insan? 14 Mayıs 2006 desem...
Aklımdan kalacak herzaman kapalının üzerine çöken pusla saldıran takıma ev sahipliğin...
Aklımda kalacak hezaman sezonun ilk maçlarında kapalıya doğru batan güneşin ateş sıcaklığı
Aklımda kalacak kışın ortasında eski açığa doğru esen rüzgadan gözlerimin yerinden sökülüşü...
Aklımızda hiç çıkmayacaksın...Derler ya senin için Mimar Sinan gelse kapalıyı bir daha öyle yapamaz öyle akustik sağlayamaz...Aklımızdan çıkmayacaksın...En çok ne koyacak biliyor musun? Sana gecekondu diyenler senin için belgesel yapacaklar şimdi...Sana stad diyenler sana methiyeler dizecekler...Sana sahip çıkamadık özür dileriz...
Sana gelişlerimizin hepsi kilometrelerce yol sonunda kavuşulan sevgili özlemindeydi. İçimizde ki heyacanı bastırabilmek için Votka-Vişne yaptırırdık yakınlarında ki marketten sonra dönerdik etrafında tavaf eder gibi hem de...Ağzımız da Taçzız Kral Metin Oktay nidalarıyla...
Senden gitmiyoruz kızma bize, senden gidebilmek mümkünmü hiç.
Acılarını unutabilir mi insan? 14 yıl şampiyon olamadığımız zamanki acılar unutulur mu hiç...
Umutlarını unutabilir mi insan? Milan maçının son dakikaları mesela?
Seviçlerini unutabilir mi insan ? UEFA kupasını mesela?Neden acaba dev ekran kurulmadı o gün neden SAMİYEN'den izlemeyemedik...Keşke olsaydı..Neyse "KEŞKE"denilecek gün değil...
Karmakarışık duygularını unutabilir mi insan? 14 Mayıs 2006 desem...
Aklımdan kalacak herzaman kapalının üzerine çöken pusla saldıran takıma ev sahipliğin...
Aklımda kalacak hezaman sezonun ilk maçlarında kapalıya doğru batan güneşin ateş sıcaklığı
Aklımda kalacak kışın ortasında eski açığa doğru esen rüzgadan gözlerimin yerinden sökülüşü...
Aklımızda hiç çıkmayacaksın...Derler ya senin için Mimar Sinan gelse kapalıyı bir daha öyle yapamaz öyle akustik sağlayamaz...Aklımızdan çıkmayacaksın...En çok ne koyacak biliyor musun? Sana gecekondu diyenler senin için belgesel yapacaklar şimdi...Sana stad diyenler sana methiyeler dizecekler...Sana sahip çıkamadık özür dileriz...
"hoşçakal
olacaklar sensiz olsun
daha durmam boşluklarında ben
UNUTAMIYORUM"
olacaklar sensiz olsun
daha durmam boşluklarında ben
UNUTAMIYORUM"
0 yorum:
Yorum Gönder